van Bandung naar Yogjakarta
Blijf op de hoogte en volg Tanita
24 September 2014 | Indonesië, Demangan Baru
Zoals altijd zit er in een groep wel een pechvogel, zenuwpees of negatieveling. Vandaag was de negatieveling de Sjaak en had ze zich verslapen. Ze kwam om 5.55 de eetzaal binnenlopen, boos dat ze niet meer kon eten en wij alvast naar boven liepen om de busjes die ons kwamen halen niet te missen. Eerder deze vakantie had ze al een ongelukje gehad in haar witte broek, later gekleurd! Vervolgens viel ze op straat, met d'r bips op haar camera.. Ja kapot! Wilde ze een nieuwe halen deed haar pasje het niet. Ben benieuwd wat we nog met haar gaan beleven.
Maargoed de busjes kwamen ons halen! Door het drukke Bandung, zelfs al om dat tijdstip! Maar we zijn er gekomen! Hier in Indonesie konden we dan wel business-class trein coupé betalen, dat dus ook gedaan! Lekker veel beenruimte voor Thijs!
Mega veel rijstvelden, fantastisch mooi! We gingen van het rechter raam naar het linker raam om de mooiste foto's proberen te schieten! Na 2,5 uur was ik het zat en ben ik gaan slapen, om vervolgens wakker gemaakt te worden voor de lunch.
In het begin van de treinreis, zat iedereen rustig om zich heen te kijken, sommige hoorde je zachtjes kletsen.. In het andere gedeelte van de coupé zat een andere groep Nederlanders! Die van de lunch laatst! Die alles maar vies vonden en klein. Deze mensen hebben zo dus ook Hindoestanen in de groep, ik weet t niet maar ze praten harder dan familie de Wit! Nou dan staat het decibel wel op klappen.
Maar à fijn, iedereen keek naar achter, je weet het niet misschien gaat het volume dan lager, maar nee helaas het bleef doorgaan! Inmiddels had ik m'n video camera er al bijgepakt om het even te filmen, sensatie is m'n leven! Van Thijs mocht het niet, heb het toch gedaan! Op dat zelfde moment zei de overbuurman van de "schreeuwende" familie: "IK KAN OOK HARD PRATEN!", gevolgd op nog meer, dat staat allemaal op film! Wat een geluk had ik Hihi, kunnen we thuis even met z'n allen bekijken!
Thijs moest even bijkomen dat ik dat gewoon zo had gefilmd, ik was erg blij met m'n gefilmde materiaal. (Tanita)
De reis van Bandung naar Yogjakarta duurde zo'n 7 a 8 uur, maar de tijd ging gelukkig snel.
Na aankomst gingen we per bus naar ons prachtige Javaanse hotel. Hier werden we ontvangen met een zeer zoet welkomstdrankje en 2 javaanse danseressen die een traditionele dans opvoerde voor ons reisgenootschap.
Het Hotel is prachtig. Helemaal versierd en afgewerkt in Javaanse stijl met houtgesneden deuren en wajang. Later in de middag zijn we nog naar een gigantisch winkelcentrum geweest, maar hadden hier niets gekocht. Wel nog gekeken voor badmintonspullen, maar er waren maar een paar oude rackets die ook nog eens duur waren. Wel hebben we hier lekkere ijskoffie op. Zo'n winkelcentrum is echt voor de rijke en dat zie je ook terug in de winkels. De prijzen doen helaas niet onder voor Nederland en vaak zijn de dingen ook van mindere kwaliteit. Dan maar lekker winkelen op Bali!
Zo dadelijk gaan we lekker eten voor omgerekend 5 welgetelde euro's in het hotel. Hier wordt een Javaans buffet voor ons verzorgd. Selamat Makan! (Thijs)
Liefs T&T
-
24 September 2014 - 17:51
Judith:
Hahaha, dus voor jou (Tanita) was het even een thuis gevoel, daar in die trein. Altijd leuk, vooral als je zo ver weg bent. Eet ze! -
24 September 2014 - 19:34
Paul:
Wederom 2 boeiende verhalen. Mooi zo'n treinreis en dan ook nog 1e klas verzorgd. Lange dagen en je maakt ook nog veel mee.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley