van Solo naar Malang, Java

Vandaag was een dag waarin we alleen maar zouden reizen met de bus. We zijn na een lekker ontbijt om half 8 vertrokken vanuit Solo naar de stad Malang (5 miljoen inwoners).

Vanmorgen kregen wij het vervelende bericht dat Mies, een vrouw uit onze reisgroep, helaas moest achterblijven in het hotel. Zij wilde dit zelf graag, omdat zij zich al een aantal dagen zeer slecht voelde en het werd alleen maar erger. Zij heeft er zelf voor gekozen om de reis te beëindigen en individueel terug te reizen naar Nederland. Heel vervelend voor haar!(Thijs)
Dit is mevrouw de negatieveling van een paar verhaaltjes terug! Ze had erge koorts en kon het niet meer aan mee te reizen. (Tanita)

De busrit was een zeer lange reis, maar gelukkig was er onderweg ook wel wat te zien. Zo zijn we eerst op de overdekte fruit/groente markt van Solo gaan kijken. Hier zie je van alles. Mensen zijn druk in de weer met hanenpoten of met het maken van gebakken rijst. (Thijs)
Kleine gangetjes en het ruikt overal niet even fris.. Ook zat er een vent aan m'n bil en werd daar zenuwachtig van. Heb zijn hand weggeslagen! Thijs is de rest van de markt achter me blijven lopen. Van Thijs vind ik het niet zo erg hihi. (Tanita)

Op de route hebben we natuurlijk ook heerlijk koffie gedronken met een taartje van €0,50. En later in de middag hadden we een 'Chinese lunch'. Hier hadden ze ook pasteitjes! (Thijs)
Ja het pasteitje vond ik ook lekker, totdat een halve zool zei dat er misschien wel B1 in zou zitten, ookwel bekent als hond. Toen was het: dag eetlust! (Tanita)

Gedurende de busrit passeerden we vandaag weer prachtige landschappen. We hebben gekeken bij het rijstdorsen en kwamen langs talloze teakboomplantages. Teakbomen zijn vaak 150 jaar oud voordat de bomen worden afgezaagd en er bijvoorbeeld een tafel of stoel van wordt gemaakt. Alleen al de plantages waren al mooi om te zien vanuit de bus en natuurlijk stopten we ook bij een plek waar ze talloze teakobjecten verkochten voor weinig. Helaas veel te groot om mee te nemen.

Zo'n dagje busreizen in Indonesië is niet helemaal compleet wanneer er niet wordt gestopt om langs de weg Durian te proeven. Durian is een typisch Indonesische vrucht die zo erg stinkt dat je bij veel hotels hier een verbodsbord ziet op het meenemen van de vrucht. Helaas viel de stank deze keer mee. Dit kwam doordat de Durian nog niet rijp was. In december is het Durian seizoen. Hier kijken veel Indonesiërs naar uit! Helaas was deze Durian een beetje flauw van smaak, maar volgende keer beter! (Thijs)
Ja Durian.. Mensen in de bus deden nogal stoer dat het allemaal wel meeviel, de gids zei al dat hij niet goed was en dat je niet eens iets rook. Nou je rook het wel hoor! Maar de smaak vond Thijs en de gids amper op Durian lijken. De mensen die een rijpe Durian ook nog zo stoer eten krijgen een compliment. Maar ik denk dat ze dan niet meer zo stoer zijn! (Tanita)

Wij gaan nu lekker slapen! Morgen weer een dag met in de middag wat vrije uurtjes om lekker te zwemmen!

Selamat Tidur! T&T